Hitabetin Gücü: Kelimelerin Ardında Bir Dünya
Hayatımda birkaç an vardır, insanın aklında her zaman bir iz bırakır. Bazen bu izler kaybolur, bazen de derin bir yara açar. Ama hepsi bir şekilde bir anlam taşır. İşte ben, 25 yaşında Kayseri’de yaşayan bir genç yetişkin olarak, bu anlamları her geçen gün içimde biriktiriyorum. Bugün, bu yazıda bana hitabetin ne demek olduğunu anlamama yardım eden bir anıyı paylaşmak istiyorum.
Bir Konuşma, Bir Hayat
Bir gün, lise yıllarımdan bir hatıra aklıma geliyor. Okulun en büyük etkinliği olan yıl sonu mezuniyet töreni… Tüm okul oradaydı; öğretmenler, öğrenciler, aileler… Her şeyin gözlerimden kayıp gittiği, heyecanın doruk noktasına ulaştığı o an… Hâlâ unutamıyorum.
Bir arkadaşım vardı, adı Emre. O gün sahneye çıkacak ve bizlere bir konuşma yapacaktı. Konuşma yapacak diyorum ama o kadar etkileyici bir şekilde yapacağı belliydi ki, her birimizin içinde bir ateş yakacağını hissediyorduk. Emre, o günden önce de çoğu kez bizimle duygusal konuşmalar yapmıştı ama bu defa çok farklıydı.
Heyecan ve Korku Bir Arada
Emre sahneye çıkarken, salonda tam bir sessizlik oldu. Herkes nefesini tutmuş, gözleri onun üzerinde. Herkesin kafasında aynı soru vardı: “Acaba ne söyleyecek?” Sahneye çıkarken, içindeki o heyecanı ve küçük bir korkuyu gözlerinde görmek mümkündü. O an, hitabetin gücünü anlamaya başladım. Hitabet, sadece kelimeleri doğru seçmek değil, doğru zamanda, doğru şekilde söylemektir. Birinin kalbine hitap etmek, bir insanın ruhuna dokunmak demektir.
Emre’nin ilk kelimeleri dudaklarından dökülürken, heyecanının izleri yavaşça kaybolmaya başladı. Hemen arkasından gelen her cümlesi, kalpten bir bağ kuruyor gibiydi. İçimdeki bir korku, yerini umut ve güvene bırakmıştı. “Bizi burada, bu okulda bir araya getiren sadece duvarlar değildi, bir kelimeydi” dedi Emre. O kelimeyi duyduğum anda, kelimelerin gerçekten büyülü olduğuna inandım. Gerçekten, kelimeler bazen bir yaşamın tek anlamlı parçası olabilir.
Umut ve Hayal Kırıklığının Ortasında
O konuşma bitince herkes alkışladı, ama ben ne hissettiğimi tam olarak anlayamamıştım. Hem hayal kırıklığı vardı içimde, hem de bir umut ışığı. Hayal kırıklığı, bu kadar güzel konuşan birinin bana bu kadar etki etmesiydi. Ben de bir gün böyle bir konuşma yapabilir miydim? Benim de içimdekileri o kadar güçlü bir şekilde ifade edebilmem mümkün müydü?
Bir süre sonra, o konuşma beni derinden etkileyen bir şeyi fark ettim: Kelimelerle insanları etkilemek, insanları birleştirmek, onları bir araya getirebilmek öyle kolay değildi. Hitabetin ne olduğunu anlamak, kelimelerin sadece söylenmesi değil, aynı zamanda içtenlikle, duygu yüklü bir şekilde paylaşılması gerektiğini anlamak demekti. O an, hitabetin derinliğini kavradım. Hitabet sadece bir konuşma yapmak değil, dinleyen kişinin içindeki duyguları uyandırmaktı. Birlikte yaşanacak bir deneyim, bir etkileşimdi.
Sonuç: Hitabet ve Yaşam
Emre’nin konuşmasından yıllar sonra, ben de birkaç kez sahneye çıktım, konuşmalar yaptım. Ama hala her defasında bir şey eksikti. O büyülü kelimeleri tam anlamıyla bulamadım. Ya da belki, gerçekten anlamalıydım. Kelimeler her zaman çok güçlüydü; ama bazen, duyguların da kendilerini bulması gerekiyordu.
Bugün, her bir kelimenin anlamını daha derinden kavrayarak, hem konuşmalar yapıyorum hem de yazılarımı kalpten yazıyorum. Çünkü hitabetin gücünü, insanları bir araya getirme gücünü anlamış oldum. Kelimelerin, sadece bilgi aktarmaktan çok daha fazlasını ifade ettiğini biliyorum. Bir kelime, bir insanın hayatını değiştirebilir. Ve ben her geçen gün, daha fazla kelimeyle dünyayı değiştirmeyi hayal ediyorum.
Ve evet, hitabetin ne demek olduğunu kısaca açıklayacak olursam: Bir kelimenin gücüyle, bir insanın ruhuna dokunmak, ona bir şeyler anlatabilmek, bir duyguyu paylaşabilmektir.